Het ABVV zet een campagne op de sporen over aangepast werk na een arbeidsongeval. Meerdere bedrijven hebben hiermee af te rekenen.

Cijfers van de overheid tonen een forse vermindering van het aantal aangiften van arbeidsongevallen. In 1990 waren het er nog 300.000, in 2003 nog maar 200.000. Maar als je wat dieper graaft krijg je een heel ander beeld. Er doen zich veel meer arbeidsongevallen voor dan er daadwerkelijk worden aangegeven.

Er bestaan heel wat systemen voor een ongeval niet aan te geven. Ofwel doet men gewoonweg geen aangifte. Of het bedrijf en de verzekeringsmaatschappij komen stilzwijgend overeen om ongevallen die aangegeven werden snel weer te doen verdwijnen als blijkt dat er maar enkele dagen of zelfs helemaal geen arbeidsongeschiktheid mee gepaard gaat. Werknemers die niet kunnen werken worden ook wel op economische werkloosheid gezet. Of ze worden verplicht hun overuren of vakantiedagen op te nemen, om toch maar geen arbeidsongeschiktheid te moeten registreren. Geregeld hoor je ook dat werknemers moeten doen alsof er geen ongeval was, ze worden naar hun huisarts gestuurd en met gewoon ziekteverlof gezet.

Vanuit syndicaal oogpunt is aangepast werk een goede zaak als werknemers met een handicap daarmee aan de slag kunnen blijven in een bedrijf. Maar hier gaat het over iets helemaal anders. Werknemers worden onder druk gezet om aangepast werk te doen op het moment dat ze nog aan het herstellen zijn. Ze worden verplicht om zo snel mogelijk weer aan de slag te gaan. Ze worden opgeroepen door de personeelschef, ze moeten komen uitleggen waarom ze het werk niet kunnen hervatten, ze krijgen te horen dat ze een negatieve beoordeling riskeren in hun personeelsdossier. Methodes dus genoeg om ervoor te zorgen dat het aantal dagen arbeidsongeschiktheid vanwege een arbeidsongeval zo beperkt mogelijk blijft.

Nochtans, er is een duidelijke wetgeving die bepaalt wanneer en door wie aangepast werk kan worden voorgesteld. Alleen de controlegeneesheer van de verzekeringsmaatschappij kan daarover beslissen. De arbeidsgeneesheer heeft die bevoegdheid niet. Een groeiend aantal bedrijven vindt zijn eigen spelregeltjes uit en houdt geen rekening met de rechten van de slachtoffers van arbeidsongevallen.