Na een jaar van getalm tussen midden 2009 en 2010 kondigt de Groep in juni zijn project
voor de uitbesteding van een deel van zijn informatica aan.
Dit project kadert in de uitbesteding van ondersteuningsdiensten die door Mittal na de
overname van Arcelor is gestart. Er zouden 484 werknemers in Europa door getroffen
worden.
Deze beslissing om alles uit te besteden en te delokaliseren wat niet tot de kern van onze
taken behoort, volgt op die over de boekhouding die enkele maanden geleden door de
Indiase onderneming WIPRO is overgenomen.
Bij deze uitbesteding worden die functies naar een externe dienstverlener overgeheveld en
bestaat de doelstelling er volgens de directie in om de terugkerende informaticakosten te
reduceren, de kwaliteit van de dienstverlening te verbeteren en de capaciteit te behouden
om nieuwe oplossingen te leveren.
De Amerikaanse onderneming CSC is door de directie gekozen ten nadele van een interne
oplossing.
ArcelorMittal wil op die manier 130 miljoen euro besparen op 5 jaar, met een verhoopte
doelstelling van minder dan 30 % van de aanvankelijk geschatte kosten.
Voor de werknemersgroep lijken de bespaarde kosten veel lager en bedragen zij slechts de
helft.
De sociale effecten zijn zwaar.
Het door de directie voorgestelde personeelsbestand bedraagt 607 werknemers minus 123
dienstverleners, dus 484 banen ArcelorMittal. 90 zouden bewaard blijven bij een interne
dienst van ArcelorMittal (deze zal ook binnen 3 jaar moeten verkleinen). 159 informatici
zouden ter plaatse een lokale activiteit behouden, 50 zouden overgedragen worden naar
een CSC-competentiecentrum, 108 zou door CSC aan andere klanten worden toegewezen.
Voor 77 informatici is er nog geen oplossing.
2/2
Voor 42 informatici die zich op sites met minder dan 10 werknemers bevinden, zal de sociale
afhandeling geval per geval worden bekeken met alle onzekerheid die daarmee gepaard
gaat.
Het wordt dus een onzekere toekomst voor 185 werknemers van ArcelorMittal, waarbij
eigenlijk nog de 123 huidige onderaannemers komen, dus meer dan 300 werknemers.
Het is CSC die het sociaal plan moet beheren dat er het resultaat van zal zijn, want de wil om
de kosten massaal te drukken berust grotendeels op een drastische vermindering van het
aantal banen.
De weigering van ArcelorMittal om ook maar 1 dollar te investeren in “nieuw materiaal”
toont aan dat deze beslissing het gevolg is van een "beleid" waarbij de deugdelijkheid van
elke interne oplossing wordt afgewezen.
Naast het verlies van lokale banen, verhoogt de keuze van de groep om zich te ontdoen van
hoogopgeleide technici en ingenieurs het gevoel van onveiligheid na de stilstand van vele
installaties, de vrijwillige afvloeiing (vermomde sociale plannen), de tijdelijke werkloosheid
enz…
Deze beslissing om uit te besteden verdoezelt het verlies aan competentie en knowhow die
dit zal veroorzaken, zonder de effecten op ons productieapparaat mee te tellen, dat al zwaar
getroffen is door het gebrek aan investeringen en onderhoud, en de maatregelen voor
vermindering van het personeelsbestand met ongeveer 15% op alle sites.
Door het massaal ondertekenen van de Europese petitie, hebben de informatici duidelijk
hun afkeuring voor het project laten blijken en hebben ze gevraagd het in te trekken, omdat
ze zich bewust zijn van de bewezen risico's en de strategische plaats die de informatica in
het globale productieproces inneemt. Denkt u dat de overdracht van competenties zich in
deze context in goede omstandigheden zal voltrekken? Hoe kan men zich inbeelden dat een
ervaren technicus al zijn knowhow zal overdragen in de wetenschap dat hij zijn
arbeidsovereenkomst bij ArcelorMittal zal kwijtspelen en morgen “ontslagen” zal worden!
Om al deze redenen, die talloze malen herhaald zijn in onze Europese organisatie,
weigeren de werknemersvertegenwoordigers van het uitgebreid beperkt comité de
uitbesteding van de informatica-infrastructuur en geven ze een negatief advies voor dit
project, dat schadelijk is voor het bedrijf en voor de mensen die er werken.